Bazen insanın hayatında bir durak olur… O durağın tabelasında ne bir otobüs numarası yazar ne de bir varış noktası. Yalnızca tek bir cümle: “Göğe Bakma Durağı”.
Turgut Uyar’ın dediği gibi: “İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım.” İşte bu gece tam da öyle bir durak var önümüzde. Yılın en büyüleyici gökyüzü gösterilerinden biri olan Perseid meteor yağmuru, bu gece zirvede.
Her yıl olduğu gibi bu yıl da Swift-Tuttle kuyrukluyıldızının ardında bıraktığı parçacıklar, Dünya atmosferine girip yanacak ve biz onlara “kayan yıldız” diyeceğiz. Oysa bu, yıldızların düşmesi değil; saniyeler içinde yok olan, bazen toz zerresi kadar küçük, bazen ceviz büyüklüğünde kozmik misafirlerin ışık dansı.
Gösteri aslında 17 Temmuz’dan 23 Ağustos’a kadar sürüyor ama asıl doruk noktası bu gece. En iyi gözlem zamanı ise gece yarısından sabahın ilk ışıklarına kadar. Saat 00.00 ile 05.00 arası, gökyüzünün perdesi aralanacak. Şehir ışıklarından uzak, yüksekçe bir tepe ya da kıyıda sessiz bir köşe, bu durak için en iyi biletiniz olacak.
Sanırım bu günlerde gökyüzünde Dolunay var. Onun ışığı, sönük meteorları saklayacak ama endişelenmeyin; ateş topu dediğimiz parlak meteorlar bu ışık perdesini kolayca yarıp geçecek. Normalde saatte 60–100 meteor görülebilirken, bu yıl sayı 10–20 civarında kalabilir. Ama bazen tek bir meteor bile bütün geceyi unutulmaz kılabilir.
Bu gece göğe bakmak, aslında milyarlarca kilometre öteden gelen bir misafire “hoş geldin” demek. Belki o parçacık, binlerce yıl önce kopup yola çıktı ve biz, onun son anına tanık olacağız.
Öyleyse bu gece, telefon ekranını bırakıp başınızı kaldırın. Göğe bakma durağına uğrayın. Çünkü bazen bir ışık çizgisi, insanın içinden geçen bütün karanlığı aydınlatabilir.
Ama siz; bakılacak daha güzel bir yıldıza sahipseniz ona bakabilir, ya da onla göğe bakabilirsiniz.
Turgut Uyar’ın dediği gibi:
“Ve zaten o kadar güzelsin ki, yalnız olsam dayanamazdım, göğe bakardım.”
