Muharrem Kubat ömrünü şiire vermiş Eskişehir’in önde gelen şairi. Ekim ayında Anadolu Kültür ve Dayanışma Derneği büyük katılımlı bir “Muharrem Kubat’a Vefa” günü düzenledi. Kubat’ın şair yönü konuşuldu. Benim bir nedenle izleyemediğim bu etkinlikten sonra Kubat’dan “Yunus Gönüllü Ozan Muharrem Kubat” adlı iki cilt güzel çalışılmış Kubat’ı anlatan ve tanıtan kitap geldi. Kitabı hazırlayan 1998 yılında Eskişehir Osmangazi Üniversitemizin Türk Dili ve Edebiyatı üzerine öğretim üyesi olarak gelmiş, 2016 yılına kadar kalmış, yakından tanıdığımız Prof.Dr. Tamilla Abbashanlı Aliyeva…
Muharrem Kubat yaşadığı ortam ve beslendiği şair Yunus Emre’dir. Bunu bütün şiirlerinde görürüz. Aliyeva’da bu incelemesinde bunu tesbit etmiş ve kitabını bunun üzerinde ele almış. Kubat 2011 yılında Şiirde 60. Yılını kutlamıştı. Hatta bir de Gazi Durusu ile Özcan Türkmen, Ahmet Urfalı bir de kitap hazırlamışlardı. O yıl Kubat için yazılmış yazıları, incelemeleri Aliyeva bu iki ciltlik kitapta da toplamış önemli bir külliyat çıkmış ortaya.
Muharrem Kubat 1933 doğumlu bugün 90 yaşında, ben Kubat’ı Yücel Saraçoğlu’nun 1960’lı yıllarda yayınladığı Özgür dergisinin 1965 yılında yayınlanan şiirinden beri tanıyorum. Kubat şiire, edebiyata 1956 yılında Acıpayan’da yayınlanan makalesiyle başlamış. Saraçoğlu ile mektuplaşıyorlardı ve Yücel Saraçoğlu’nun çok değer verdiği isimdi. Nedenlerinin başında ciddi, çalışkan tutarlı kişiliği ve çevresinde saygınlığı idi. 19 Mayıs Ortakoulunda müdürdü. Onu okulunda hiç ziyaret etmedik şiiri hep mesai dışında bıraktı. “Şiir emek ister, saygı ister.Şiir yazmak herkesin kârı değil” derdi. Dünyadaki şiir etkinliklerinden haberi vardı ve “Meydanlarda şiirlerimizi okuyamıyoruz” hep bunun yakınmasını duyardık…
Muharrem Kubat’ın 1986 yılında yayınlanan “İz Bırakanlar”, 1988 yılında “Umut Dolu”, 2006 yılında “Yaşamın İçinden” diye üç şiir kitabı yayınlandı. Çağrı, Gülpınar gibi pek çok derginin yanında sayamayacağım kadar çok şiir antolojisinde şiirleri yer aldı. 2006 yılında Türk Dünyası kendisine “Hizmet Ödülü”, 2016 yılında da Eskişehir Sanat Derneği kendisine “Yunus Emre Şiir Ödülü” verdi. Şiirleri Azerbaycan Bilimler Akademisi Profesörü VagifAslanov tarafından Azerbaycan lehçesine aktarıldı.
Muharrem Kubat halk şiirimizin çizgisinde insanın insani duygularını besleyen, halkın dilini kullanan şiirler yazıyor. Kibirsiz, alçak gönüllü, hemen dost olabilen samimi insanlarımızdan.Şiirleri okşayarak, severek yüreğe sesleniyor. Muharrem Kubat Anadolu Kültür ve Dayanışma Derneği’nin düzenlediği böyle büyük etkinliği ve Prof.Dr. Tamilla Abbashanlı Aliyeva’nın incelediği ve hazırladığı iki ciltlik tanıtma kitabını hak eden büyük şairimiz.
Eskişehir’de Şiirin Sorunları ve Şiir Kitaplığı
Geçen gün Eskişehir Sanat Derneği’nde yeni bir etkinlik başlatıldı. Her ay Eskişehir’de yaşayan bir şairi şiirleriyle inceleyip tanımak ve tanıtmak. İlk şair M.KuddusiÇetinkuş’tu. Yayınlanmış 3 kitabındaki şiirleri üzerine konuştuk. Çetinkuş’tan bazı şiirlerini okumasını istedik, kendi sesiyle dinledik. Etkinlikte söz alıp 9 şiir kitabım var,diyen bir şiir yazan “Kafiyesiz, hecesiz, uyaksız yazılmış şiirleri şiir olarak kabul etmiyorum” dedi. Oysa M. Kuddusi Çetinkuş, Eskişehir’de kalmış, büyük şehirlere göç etmiş biri olsaydı bugün ülkemizin ünlü, tanınmış, boyu kadar basılmış kitapları olan şairlerimizden biri olurdu. Böyle bir şairimizi inceleyip tanıma sevinci yaşadığımız etkinlikte soğuk duş etkisi yaşadık. Eskişehir Sanat Derneği’nin şiir etkinliklerinde şiirin her türünde şairler şiirlerini hoşgörü içersinde karşılanırlar, aralarında tanış vardır. Şimdi bu neyin nesiydi?
Eskişehir’de herkes şair değildir. Çoğu şiir yazandır. Şiir yazan başkadır. Şair başkadır. Şair donanımlıdır. Şiir kültürüne sahiptir. Ülkemizin ve dünyanın şairlerini, şiirlerini okumuştur, tanıyordur.Şiir yazan ise kendinden başkasının şiirini “etkilenmemek” gibi mantıksız gerekçeyle okumaz, daha doğrusu okuma kültüründen de yoksundur. Çok az şairin adını bilir. Şiirleri ise örnek olarak tanıdığı şiir türündendir. Kafiyeli şiirlerle tanıştığı için de başka tür şiirleri şiir kabul etmez.
Sorun şiir yazanlara şiir kültürü ortamı yaratılmamış olmasından geliyor. Şiir yazıyorum diyenler başkaları ile tanışması, onların şiirlerini görmesi, okuması, dinlemesi gerekiyor. Sadece bu değil şiir üzerine, şair üzerine yazılmış yazıları, söyleşi dediğimiz konuşmaları, şiir üzerine kuramsal yazıları, kitapları okuması, tanıması gerekiyor.
Eskişehir Sanat Derneği Eskişehir’in dergi gereksinimine “Eskişehir Sanat” dergisi ile çözüm ürettiği gibi işte bu eksikliği de görerek dernek bünyesinde 200 civarında şiir kültürüne yönelik kuramsal ve şairleri tanıma kitabı ve 100 civarında da şairlerin şiir kitaplarından oluşan şiir kitaplığını kurdu. Şiir yazan ve şairler ödünç evlerine götürüp getirmek üzere veriyor.Başka şehirlerden, Eskişehir’de yaşayan şairler kitap bağışı yapıyorlar.
Eskişehir’de şiirimizin büyük şair Yunus Emre’ye ciddi sahip çıkmamız için önce Eskişehir’de ciddi, donanımlı şairlere gereksinim var. Onun için Eskişehir’de önce şiirin alt yapısı sorunları çözülmesi gerekiyor.
