Atila Özer, Eskişehir’de yaşayan, karikatürleri Eskişehir gazetelerinde yayınlanan bir karikatür sanatçısıydı. Önce ülkemizde düzenlenen karikatür yarışmalarına karikatürlerini göndererek ödüller almaya başladı. Sonra da yurt dışındaki yarışmalara gönderdi karikatürlerini, dünyanın pek çok ülkesindeki yarışmalarında da ödüller aldı. Öyle ki Japonya’da dünyanın her yanından onbeş bin karikatürün katıldığı yarışmada bile birkaç yıl üstüste ödülerl aldı. Karikatürleri müzelere, koleksiyonlara alındı ve dünyanın tanıdığı karikatür sanatçılarından biriydi o. Anadolu Üniversitesi’nde grafik derslerinin yanında karikatür sanatı dersinin de verilmesini başlattı. İletişim Dili Karikatür, Karikatür Sanatı ve Reklamcılık, Kuramsal ve Uygulamalı Karikatür, Karikatür Müzeleri, Uluslar arası Ödüller Alan Karikatürler, Karikatür Yazıları diye kitaplar yazdı.Kendi karikatür albümlerini yayınladı. Üniversitede, Karikatür Sanatını Araştırma Geliştirme Merkezi’nin ve Öğrencilerin Karikatür Kulübü’nü kurdu. Üniversite adına uluslararası büyük katılımlı karikatür sergileri düzenled. iDerken dünya da bile sayıları sayılabilinecek kadar az ve özel olan Karikatür Müzelerinden birini Anadolu Üniversitesi’nin müzelerinden biri olarak Odunpazarı semtinde restore edilmiş tarihi bir evde kurulmasını üniversiteye kabul ettirerek kurdurdu ve kurucu müdürü olarak her ay ülkemizin dünyaca ünlü karikatür sanatçılarının kişisel sergilerini açarak onları Eskişehir’e getirdi. Bir onlar mı? Yurt dışından da sergilerin açılmasını sağladı. Bunlar da yetmedi, dünyanın değişik ülkelerindeki karikatür müzelerinin yöneticilerini aralarında bilgi ve deneyimlerini birbirlerine aktarmaları, tanış ve işbirliği yapmaları için sempozyum düzenleyerek , ilk kez Eskişehir’de bir araya getirip buluşturdu. Ve bütün bunları gerçekleştirip 23 Nisan 2011 günü aramızdan ayrıldı. Bütün çalışmalarında ve etkinliğinde yanında olan eşi Vicdan Bulunmaz Özer evini Karikatür Sanatçısı Atila Özer Müze Evi’ne dönüştürdü. Eskişehir’de 2009 yılında başlayan Karikatür Müzeleri Yöneticileri Buluşması gelenekselleşmişti ve 2012 yılında Belçika’nın Kruishoutem kentindeki 4. Buluşmaya Atila Özer’in eşi Vicdan Bulunmaz Özer de müze ev olarak katılmıştı ve karikatür dünyası Atila Özer’in eksikliğini görerek Atila Özer’in doğum günü olan 3 Nisan gününü, her yıl Dünya Karikatür Müzeleri Günü olarak kutlanmasına karar verildi. Şimdi her yıl bu kutlama yapılıyor. Eskişehir’de de Tepebaşı Belediyesi Başkanı Ahmet Ataç’da ellerindeki sanat galerisini de Atila Özer Karikatürlü Ev adını vererek böyle bir büyük isime sahip çıkarak hizmet veriyor. Her yıl 3 Nisan Dünya Karikatür Müzeleri Günü orada sergiler açılarak kutlamasına katılıyor. Geçtiğimiz 3 Nisan günü yine aynı yerde Atila Özer’in eşi Vicdan Bulunmaz Özer “Karikatür Sanatçısı Atila Özer Müze Evi” olarak bu yılın sergisini Eskişehir’de çocukları karikatür ile tanıştıran onlara karikatürü öğreten kursu eğiticisi altı karikatür sanatçısıyla sergi açtı. Sergide Atilla Yakşi, Yaşar Arda, Erol Büyükmeriç, Alper Tümay Tok, Mehmet Tarık Erşan, Mehmet Günay Ercan’ın beşer karikatürü yer aldı.
Yazarlar, Şairler ile Söyleşiler
Biz yazarlarımızı, şairlerimizi tanıyor muyuz? Gerçeğe bakarsak bir kaçının sadece adları biliyoruz. Onu da okul kitaplarımızda tanıdığımız kadar. Bir kitapçıya girip kitabını satın alarak değil. Kısaca, bizde kitap okunmuyor . Sık sık “İnsanımız cahil” değerlendirilmesinin yapılmasının nedeni şu:
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü, kısa adı UNESCO’nun verilerine göre Türkiye, kitap okuma oranında dünyada 86'ncı sırada, yoksul Afrika ülkeleriyle aynı kategoride. TÜİK'e göre ise Türkiye'de kitap, ihtiyaç listesinin 235'inci sırasında yer alıyor.
Kitap okumayan, kitabı ihtiyaç görmeyen toplum cahil olmaz mı?
Niçin böyle sorusunun yanıtı:
Büyük önderimiz Mustafa Kemal Atatürk Cumhuriyeti kurarken “Türkiye Cumhuriyeti’nin temeli kültürdür” diyor ve kültürü söyle açıklıyor: “Kültür okumak, anlamak, görebilmek, gördüğünden anlam çıkarmak, uyanmak, düşünmek, zekayı eğitmek demektir.”diyor.Ve bu, bir kültür politikası ile olasıdır Bu politika insan ve toplumu yaratma sistemidir.Büyük Atatürk bunu Halkevleri ve Köy Enstitüleri ile gerçekleştirmeye başlamıştı. Oralardaki kitap etkinliklerini okumuş, dinlemişsinizdir. İnsanlar, haftanın belli gününde, akşamları koştura koştura Halkevi’ne kitap etkinliğine gidiyorlar mıştı.
İkinci konu; Dünya çapında edebiyatçılarımız yokmuş. Nobel ödülü bizim yazarlarımıza niçin verilmiyor sorusu var.Yaşar Kemal ,Aziz Nesin dünya çapında yazarlarımızdı. Yaşar Kemal’e ülkesinde okunmuyor diye Nobel Ödülüne aday bile yapılmadı. Kitap okunmayan ülkeden yazar, şair yetişirmi ?
Kitap okumak, yazarını, şairini tanımakla daha anlamlıdır.
Eskişehir’de, Eskişehir Sanat Derneği bu konuya yoğunlaşarak, Eskişehirimizden edebiyatçıların çıkması, gelişmesi onların tanıtılması için etkinliklere başladı. Her ay da sürdürerek Eskişehir’i edebiyatçıları ile tanıştıracak, kaynaştıracak. Esasında Eskişehir’de çok iyi düzeyde eserler veren, Eskişehir’in farkında olmadığı, aramızda yaşayan önemli edebiyatçılarımız var. Eskişehir Sanat Derneği Eskişehir’de Sanatı Yaygınlaştırma Geliştirme ve Sorunlarına Çözümler Üretme Projesi kapsamında düzenlediği Eskişehir’de yaşayan yazarlarımızı, şairlerimizi tanışma ve okurlarıyla buluşturma söyleşileri etkinliğinin ikincisini gerçekleştirdi.
Büyükşehir Taşbaşı Kültür Merkezi’nde yapılan etkinlikte “Uçurtma, Havai Fişekler ve Pamuk Helva”, “Ama Annem Gözlerin” şiir kitaplarının şairi Nurhan Noyan Kaya, “Muhteşem Çocuklar” ve bir çok çocuk kitapların” yazarı Gülistan Yıldız Mengeç, “Tortu” romanının yazarı Nida Tokgöz, “Hayat Esnaf Lokantası” öykü kitabının yazarı Gürcan Banger’in konuşmacı olduğu söyleşide yazarları tanımanın yanında yazarının alanlarında ki donanımlı olduklarını gözlemlerken bilgilerini de paylaştılar. Çocuk edebiyatını, romanı, öyküyü, şiiri de tanıdık.
