YAŞLILIK,

Yaşlılarla birlikte olmak sizi yaşlandırmaz. Bilakis, aynı düşünmüyor olsanız dahi her zaman onlardan alacağınız bir şeyler bulunmaktadır. Onlar sizin henüz yaşamadıklarınızı yaşamış ve tecrübe etmişlerdir. Yaşlılarına değer veren ülkelerin gençleri, ülkelerine sevgi ve saygı boyutlu değerler katarlar. Ölçülemeyen bu değerler bütünü, zaman içinde, toplumsal katmanların bir arada ve huzur içinde birlikte yaşamasını sağlar. Unutmayın, şu anda gençliğine toz konduramayanlar nasipse bir gün yaşlanacaklar. Gençlerin ileriyi görmesi ihtiyarların geçmişe bakmasına bağlı kılınmış olmalı ki, yaşlılar gençlerden ilgi ve alaka beklerler. Huzur evlerinde ölümü beklemek acaba kimlere huzur verir? Yaşlılar bayramları gelenler olur mu diye beklerler. Gelenlere gönüllerindeki sevgiyi fazlasıyla verirler. Yaşlılarda eğer yalnızlığa mahkum olmak istemiyorlarsa, insanlarla iyi geçinmesini bilmelidir. Kalp kırmanın gönül anahtarını kaybetmek olduğunu unutulmamalıdır. Sizi huzur evine bırakan kendi evinde kedi köpek besleyen bir çocuğunuz olmasını istemiyorsanız, sevdiklerinizden değer verdiklerinizden yaşlanınca size değer vermesini istiyorsanız, onlara insan sevmenin erdemini öğretmelisiniz. Çalışan insan yaşlanmaya fırsat bulamaz der büyüklerimiz. Zihniniz açık oldukça iki dünya için çalışmalısınız. Bu size ağrılarınızı, sızılarınızı, yaşlılığınızı işe yaramaz olduğunuzu unutturur. Çalışmak dediğimiz şey bir uğraş içinde olmaktır. Yoksa tabi ki de kurumlara devlete yapışıp kalmak değil, gençlerinde önü açılmalıdır. İnsan yaşlanmadan akıllanmalı, yaşlanmadan yaşayacaklarının farkına varmalıdır. Yaşlanan insanlar sevdiklerine sıkıntı verdiklerini düşünürler onlardan kopmaya çalışırlar. Kendilerini sığıntı gibi görürler. El ve ayaktan düşmemek için dua ederler. Kendisini nerede rahat hissederlerse orada kalmak isterler. İnsan bu evrede çok duygusal olur. Yaşlıları çocuklara benzetir çoğu insan. Ama onlar kendilerine çocuklar gibi davranılmasından haz etmezler. Onların akıllarını küçümser hayatı yeni öğrenenler. Ama unutmamalıdırlar ki, aklı başa yaş getirir. Acaba Yaşlandık mı? Kendimi hiç yaşlanmaz sanıyordum! Biraz daha erken mi yatsam acaba ? Saçlarımı, bir ton koyuya mı boyatsam? Az kestirsem genç gösterir miyim acaba? Bıyıkla da olmuyor ki, çocuk korkuyor, Zaten hanımda durmadan laf işittiriyor… Daha kötüsü otobüste herkes amca diyor, Otobüse de hiç binmesem mi acaba? Gücüm kuvvetim Maşallah pek yerinde, Dişlerimi sormayın ağrıyor durduğu yerde Pijamalarım neden yok, koyduğum yerde? Bendede mi, unutkanlık başladı acaba? Çocuklar ses çıkarıp kafamı patlatmayın, Anneniz düğüne gidecek birlikte takılın, Biriniz terliğimi, yakın gözlüğümü getirsin, Giderken kapıyı üzerime usulca kapatın. İkram Gökhan Akcebe Saygılarımla.

{ "vars": { "account": "UA-99020016-1" }, "triggers": { "trackPageview": { "on": "visible", "request": "pageview" } } }