Üstün Ünügür ile tanışıklığımız 1970’li yılların ortalarında başladı.
1975-76 yıllarında çalıştığım Sakarya Gazetesi’nde genç bir gazete patronu olarak tanıdığım Üstün ağbi ile sonraki meslek hayatımda da sık sık bir araya geldik.
Eskişehir’in en köklü gazetesinin sahibi olmak kolay değildi.
O zamanki teknolojik imkanlar şimdiki gibi değildi elbet.
Ama Eskişehir’de ilk ofset gazetenin çıkmasını sağlayan bir ekolün temsilcisiydi. Sakarya gazetesini bugünlere getiren başarılı bir yöneticiydi.
Asıl mesleği mimarlık olmasına rağmen, gazeteciliği ön plana çıkarmıştı.
Hacet sokaktaki mütevazı yerimizde bir aile gibi çalışmıştık.
***
Sakarya, Eskişehir yerel basınında gerçekten de bir okul gibiydi.
Nice başarılı gazeteciler yetişmiş, çalışmıştı.
Eskişehirli yerel gazeteciler olarak hep gururlanırdık.
Yerelde 10 bin gazete satışının üzerine çıkan nadir gazetelerdendi.
Hiç unutmam, bir mesleki toplantı için bulunduğumuz İstanbul’da, diğer şehirlerden gelen bazı gazetecilerle konuşmamız sırasında, o zaman için “Bizde 6-7 bin satan gazete var dediğimde” meslektaşlarımız bize inanmamıştı.
Dağıtım şirketinden aldığımız rakamları göstererek inandırmıştık.
***
Gazeteleri elbet gazeteciler yapar.
Ama o gazetecilere imkanları veren, onların işine karışmayan, özgürlük ortamı yaratan, köşe yazılarına karışmayan patronlar da önemlidir.
Üstün ağbi, gazeteyi yayınlandıktan sonra gören patronlardandı.
Gazetecilik mesleğini sürekli savunan, gazetecilere saygı duyan, onların görüş ve önerilerine önem veren bir patrondu.
Basın mesleğinin haklarını korumak için her ortamda yerini aldı, muhataplarına sözü evirip-çevirmeden dobra dobra söylerdi.
***
Bir süredir rahatsızdı, son iki hafta ise rahatsızlığı daha da arttı.
Ve 2 Şubat günü hayata gözlerini yumdu.
Öncelikle saygıdeğer eşi Ayşegül Ünügür ile oğulları Üstüner ve Kaan Ünügür’e başsağlığı diliyorum.
Sakarya gazetesi çalışanlarının başı sağ olsun. Basın camiasının başı sağ olsun, çok değerli bir ağbisini kaybetti.
Babası Abdurrahman Ünügür’den aldığı bayrağı başarıyla taşıyıp bugünlere getirdi.
Şimdi sıra başta Ayşegül ablamız olmak üzere kardeşlerimiz, arkadaşlarımız Üstüner ve Kaan Ünügür’dedir.
Onların da babalarından aldığı bayrağı başarıyla taşıyacaklarına, Sakarya’nın ışığını söndürmeyeceklerine olan inancım sonsuzdur.
Seni hiç unutmayacağız Üstün ağbi.
Işıklar içinde uyu.