Geçtiğimiz Pazar günü Halk TV’de yayınlanan “Görkemli Hatıralar” programında Odunpazarı’nın her yönüyle tanıtımı yapıldı. Milyonlarca kişi tarafından izlenen program nedeniyle kentimizin kültür-sanat etkinlikleri de izleyiciyle buluştu.

Programı izleyen Kayserili gazeteci arkadaşımız Üstün Tuncer, bana bir mail gönderdi.

Şöyle anlatıyor duygularını.

“Kayseri’de yazar abimiz Kadir Dayıoğlu, şu yazıyı kaleme almış. Genç kuşak, Eskişehirspor'un amigosu Orhan'ı anımsamaz. Ülkemize, tribün kültürünü getiren adam. Sahanın ortasına geçer, bir maestro gibi; "Es, es,es... Ki, ki, ki... Es ki, es ki es..." nidaları ile inletirdi Eskişehir stadını... Acizane ben de hiç kaçırmazdım maçını, Eskişehir'in...

Bu pazar Halk TV'de "Görkemli Hatıralar" programında Belediye Başkanı anlattı. Eskişehir Odunpazarı Belediyesi, bir kültür merkezine "Amigo Orhan"ın adını vermiş. O da "bine yakın" kitabını burada açılan kitaplığa bağışlamış.

Her halde, belediye böyle bir şey. Kent hafızası, kent kültürü geleceğe böyle taşınır. Bizimkilerin yaptığı gibi değil. Öyle ya; bizimkiler, Kayseri ile hiç mi hiç ilgisi olmayan "akıncı militanların", "Efendi Hazretlerini" anımsatan isimler veriyorlar. Bu kentin hafızasını ne kadar tahrip ettiklerinin, maalesef, farkında değiller...

 

***

1965-66’lı yıllarda futbolun bütün Anadolu’yu sardığı, kent takımlarının büyük bir yarış içinde olduğu o günlerde Eskişehirspor, futbolun öncülüğünü yapmış ve Anadolu’da futbolun yıldızı haline gelmişti. Futbolun Anadolu’da tanınmasında, yayılmasında ve sevilmesinde Es-Es’lerin payı çok büyüktür.

O günlerde, takımlarını coşturmak için tribünlere çıkan, özel kıyafetleri, bayrakları ile taraftarlarını coşturan kişiler, takımlarına sahip olan “Amigo”lar ortaya çıktı. Amigo Orhan, Türkiye’nin, belki de, dünyanın ilk ve en tanınmış, iz bırakan amigolarından birisi olmuştur.  Bugün, amigoların yerini, yeni deyişle “Tribün Liderleri” aldı. Amigo Orhan, sıradan bir amigo değildi. Eskişehir Otogarı’nda, otomotiv sektöründe işyeri bulunan saygıdeğer bir iş insanı idi. Bugün hatırlayabilir mi, bilemiyorum. 75’li yıllarda kendisini yakından tanıma fırsatım olmuştu. O günlerde, amigoluk yapmıyordu ama, Eskişehirspor sevdasından da bir an olsun bile vazgeçmiyordu.

Yaşadığını öğrendim, sağlıklı, uzun ömürler diliyorum.

Eskişehir denince, sembol isim Amigo Orhan, Aydın Begiter,  İsmail, Fethi, Mümin ve daha niceleri aklıma gelir.”

 

***

Kadir Dayıoğlu, yazısını böyle tamamlamış.

Altına da, yükseköğrenimini Eskişehir’de yapmış, Eskişehir’in deneyimli gazetecilerinin tanıdığı Üstün Tuncer, şöyle bir ek yapmış.

“Kadir abi, çok önemli bir konuya dikkat çekiyorsun. Kentin hafızası ve değerlerine sahip çıkmak. Eskişehir bir kültür şehri olarak büyük sempati topluyor, Kayseri sıradan bir kent haline geliyor, geri geri gidiyorsa, işte bu nedenledir. Biz, “Amigo” der geçeriz, onlar sahip çıkıyor. En sıradan görebileceğiniz değerlere ne kadar saygı gösterdiklerini, değer verdiklerini görüyoruz. Kim istemez, o kentte yaşamak.

Bizim meslekten Rıdvan Uysal, Bülent Özyazıcı, Yılmaz Karaca, Kemal Yılmazer, İsmail abi (Alkılıçgil), Erdoğan Abi (Bayraktar), Hüsnü abi (Arslan), Orhan abi (Ilgaz) Gönül abla (Öktem), Rüştü abi (Bozkurt), Kemal Özuğur ve onlarca arkadaşım var. Özlüyorum.”

Biz de seni özlüyoruz Üstün…