Kişide biriken deneyimler, kimi insanda doygunluk duygusu yarattığını belirten Eskişehirli yazar Ayşe Gül şunları söyledi: ‘’Anı öykü kitabım, 119 sayfadır. Kitap yamak, bir iç dökümdür. Sevgi dokunmaktır. Anı öykü kitabımı yazmak, hayata tutunmamı sağlayan ince bir halat oldu. Sevgi, öfkeden güçlüdür. Sevgi unutulunca yerini öfke, şiddet, giderek nefret alıyor. Hep bekliyoruz, bir gün içimizin sevgiyle dolacağını zannediyoruz. Sevmek, insanı manen zenginleştiren en güzel duygudur. Bir gün raftan indirdiğim birkaç yazıyı, Parkinson hastası bir arkadaşıma okuttum. Baktım çok eğleniyor, bazen de içleniyor, gizli gizli gözyaşlarını siliyor. Duygulandım ve duygu insana has bir meleke diye düşündüm. Bu kitabımı yazma, ondan sonra oluştu’’ dedi.